CEO van JPMorgan waarschuwt beleggers nu

In het kort:

• Jamie Dimon waarschuwt dat markten mogelijk te optimistisch zijn over renteverlagingen terwijl de kans op verhogingen volgens hem juist toeneemt.

• Nieuwe importtarieven kunnen inflatie aanjagen en geopolitieke spanningen verscherpen.

• Beleggers onderschatten structurele risico’s zoals dedollarisering, het Amerikaanse begrotingstekort en een mogelijk conflict rond Taiwan.

Jamie Dimon, topman van JPMorgan Chase, waarschuwt dat beleggers te weinig rekening houden met risico’s die zich op korte termijn kunnen manifesteren. Zijn boodschap is duidelijk: de markten zijn te zelfgenoegzaam geworden. In zijn optiek zijn beleggers te optimistisch over de kans op renteverlagingen, onderschatten ze de inflatoire impact van importheffingen en negeren ze structurele geopolitieke spanningen.

Een van de opvallendste waarschuwingen van Dimon betreft het risico op sterk oplopende handelstarieven. Met name de terugkeer van Donald Trump op het wereldtoneel als presidentskandidaat werpt opnieuw schaduwen over het internationale handelsklimaat.

Terwijl veel beleggers ervan uitgaan dat eventuele dreigingen van Trump met hogere tarieven opnieuw zullen uitlopen op uitstel of andere gematigde maatregelen, waarschuwt Dimon dat deze veronderstelling gevaarlijk kan zijn.

Zijn redenering is dat Trumps economische geloofwaardigheid op het spel staat. Als hij géén harde maatregelen treft richting belangrijke handelspartners, loopt hij het risico zijn eigen beleid onderuit te halen. Bovendien is Trump ervan overtuigd dat tarieven op lange termijn gunstig zijn voor de Verenigde Staten, onder meer omdat ze buitenlandse bedrijven en overheden ertoe aanzetten hun prijzen te verlagen of hun exportsectoren te subsidiëren.

Tot nu toe zijn eerdere tariefmaatregelen van Trump nauwelijks zichtbaar geweest in de inflatiecijfers. Dat vergroot volgens Dimon de kans dat er meer maatregelen zullen volgen, omdat er bij Trump weinig politieke of economische drempels lijken te bestaan. UBS-hoofdeconoom Paul Donovan wees in dat verband op een paradox: markten stijgen juist omdat beleggers denken dat Trump zal terugkrabbelen. Maar die stijgende markten maken het voor Trump juist makkelijker om wél door te zetten, omdat hij kan claimen dat de markten tarieven niet als risico zien.

Tegelijkertijd constateert Dimon dat de markten zich dicht bij recordniveaus bevinden, terwijl verschillende waarderingsmodellen – zoals de Buffett-indicator en koers-winstverhoudingen erop wijzen dat aandelen historisch duur zijn.

Koers/winst S&P500:

Bron: Macrotrends

Dit terwijl de onderliggende risico’s aanzienlijk zijn toegenomen. De markten lijken ervan uit te gaan dat alles onder controle is: inflatie daalt, renteverlagingen zijn aanstaande, economische groei blijft op peil, en de geopolitieke situatie stabiliseert.

Dimon wijst erop dat die veronderstelling allesbehalve vanzelfsprekend is. Drie maanden geleden leidde het vooruitzicht van hogere tarieven nog tot paniek onder beleggers. Nu lijken diezelfde tarieven reëel te worden, zonder dat de markt er veel rekening mee houdt.

Voor beleggers die naast volatielere (tech)posities zoeken naar stabielere langetermijnopties, bieden vastgoedfondsen een solide aanvulling. Ontdek hier het actuele overzicht van de beste Nederlandse vastgoedfondsen!

Beste vastgoedfondsen in 2025

Volgens Dimon duidt dit op een vorm van kortetermijngeheugenverlies onder beleggers: zodra de eerste paniek is weggeëbd, wordt het risico vergeten. De tijdelijke rust wordt dan verkeerd geïnterpreteerd als structurele veiligheid.

Daarnaast wijst Dimon erop dat de aangenomen Amerikaanse wet “One Big Beautiful Bill” weliswaar op korte termijn onzekerheid wegneemt voor bedrijven, maar niet de risico’s vermindert op grotere schaal. Hogere tarieven zouden alsnog tot inflatie kunnen leiden, en tot vergeldingsmaatregelen van belangrijke handelspartners zoals Canada of Japan. Dimon suggereert zelfs dat Japan, dat een fors bedrag aan Amerikaanse staatsobligaties bezit, deze zou kunnen verkopen om de Amerikaanse regering onder druk te zetten.

Verwachtingen

In lijn met zijn zorgen over tarieven, waarschuwt Dimon ook voor een te optimistische inschatting van het toekomstige rentebeleid van de Federal Reserve. Waar de markt momenteel een renteverlaging in september als basiscenario ziet, stelt Dimon dat de kans op een renteverhoging juist substantieel is.

De logica daarachter zit vooral in structurele inflatoire druk, gevoed door beleid op het gebied van handel, immigratie en begrotingsbeleid. Dimon stelt dat deze factoren structureel onderbelicht blijven in de consensusverwachtingen, terwijl zij de Federal Reserve dwingen tot actie.

Tegelijk erkent hij dat het lastig is om met zekerheid te voorspellen hoe de Fed zal reageren.

Maar de stelligheid waarmee markten uitgaan van renteverlagingen is volgens hem misplaatst.

Naast rente en handelstarieven kaart Dimon nog een derde categorie risico’s aan: macro-economische en geopolitieke instabiliteit. Hij verwijst onder meer naar het groeiende Amerikaanse begrotingstekort en de bredere trend van dedollarisering.

Overheidsschuld ten opzichte van BBP VS:

Bron: Fred

Deze factoren zorgen volgens hem voor druk op de Amerikaanse economische positie op langere termijn.

Een van zijn zorgen is dat overheden wereldwijd actief bezig zijn met het afbouwen van hun afhankelijkheid van de Amerikaanse dollar. Dit gebeurt bijvoorbeeld via bilaterale handelsdeals in andere valuta, het omwisselen van valutareserves, of het opzetten van alternatieve betalingssystemen. Dimon erkent dat dit een traag proces is, maar dat het op de lange termijn de invloed van de VS kan ondermijnen, vooral als daar een zwak begrotingsbeleid tegenover staat.

Geopolitiek waarschuwt Dimon voor meerdere escalatierisico’s. Naast het bekende conflict in Oekraïne en spanningen in het Midden-Oosten, noemt hij vooral de situatie rondom Taiwan als een potentiële trigger voor marktturbulentie. Zo oefent China militaire druk uit rond het eiland, terwijl Taiwan onlangs zijn grootste verdedigingsmanoeuvre ooit uitvoerde. De Verenigde Staten bereiden zich tegelijkertijd voor op een eventuele confrontatie in de Stille Oceaan.

Volgens Dimon wordt de kans op een escalatie onvoldoende ingeprijsd. Aandelenmarkten lijken uit te gaan van een vredig basisscenario, terwijl recente militaire oefeningen van zowel China als de VS eerder het tegendeel suggereren. Dimon wijst erop dat dit soort risico’s zich abrupt kunnen materialiseren en diepe sporen kunnen nalaten in de wereldeconomie.

De kern van zijn betoog is dat marktsentiment op dit moment vooral wordt gevoed door hoop: hoop op renteverlagingen, hoop op zachte geopolitieke landingen, hoop op politieke stabiliteit. Maar hoop is geen strategie. Dimon waarschuwt dat risico’s zich kunnen opstapelen en elkaar versterken. Bijvoorbeeld: een scherpe stijging van tarieven kan inflatie aanjagen, waarop de Fed de rente verhoogt, terwijl tegelijkertijd handelspartners vergeldingsmaatregelen treffen. Dat zou een negatieve spiraal kunnen veroorzaken van verminderde consumptie, hogere kapitaalkosten en dalende investeringen.

Dimons punt is niet dat dit scenario per se zal plaatsvinden, maar dat de kans daarop veel groter is dan de markt op dit moment denkt.

Europa als structurele achterblijver

Dimon sprak tijdens zijn toespraak in Dublin ook zijn zorgen uit over de Europese concurrentiepositie. Volgens hem is Europa in structureel opzicht marktaandeel aan het verliezen aan de Verenigde Staten. Dit uit zich onder andere in een lager investeringsniveau, hogere energiekosten, trager beleid en demografische krimp.

Deze opmerkingen sluiten aan bij eerdere analyses van onder meer het IMF en de ECB, die erop wijzen dat Europa te maken heeft met structurele uitdagingen op het gebied van productiviteit, innovatie en arbeidsmarktkrapte. Dimons punt is dat veel Europese beleidsmakers en beleggers lijken te onderschatten hoe snel de kloof met de VS groeit, vooral als het gaat om technologische sectoren en kapitaalmarkten.

Voor wereldwijde beleggers betekent dit dat allocatie naar Europa niet per definitie een stabieler of defensiever alternatief is.

Hoewel Dimon geen concrete voorspellingen doet, zijn zijn opmerkingen een oproep tot nuchterheid. Beleggers moeten zich volgens hem beter voorbereiden op scenario’s waarin meerdere risico’s tegelijk manifest worden: stijgende rente, oplopende inflatie, geopolitieke escalaties en verstoorde handelsrelaties. Wat deze scenario’s gemeen hebben, is dat zij doorgaans als onwaarschijnlijk worden beschouwd: totdat ze plotseling realiteit worden.