Heineken: defensieve kwaliteitsnaam met cyclische randjes

J. van den Poll
2 dagen geleden
10 minuten om te lezen

In het kort:

Heineken noteert eind november 2025 rond €69–71, duidelijk onder de 52-weeks high van ~€83 maar boven de recente bodem rond €64–65.
Koersverloop toont een geleidelijke daling, afgewisseld met kleine herstelbewegingen; het sentiment is voorzichtig maar niet paniekerig.
Fundamenten blijven redelijk solide, maar zorgen over volumes, macro-economie en strategie drukken het beleggersvertrouwen.

1. Koers in perspectief

Heineken N.V. (ticker HEIA op Euronext Amsterdam) noteert eind november 2025 grofweg rond de 69 tot 71 euro per aandeel. Daarmee ligt de koers duidelijk onder de 52-weeks top van ongeveer 83 euro, maar wel iets boven de onderkant van de recente bandbreedte rond 64 à 65 euro. Beleggers kijken dus naar een aandeel dat recent onder druk heeft gestaan, maar niet in een vrije val zit.

Wie naar de Amerikaanse notering (HEINY) kijkt, ziet in grote lijnen hetzelfde plaatje. Tussen begin juni en eind november 2025 daalde de koers daar van rond de 44 naar net onder de 40 dollar, wat neerkomt op een verlies van grofweg 10 procent. Het is geen crash, maar wel een duidelijke correctie na een periode van teleurstellend sentiment.

In een grafiek van de recente koersontwikkeling van Heineken op Euronext Amsterdam zie je een patroon van geleidelijke daling, afgewisseld met korte herstelpogingen. De markt lijkt zoekende: de fundamenten ogen redelijk stevig, maar zorgen over volumes, macro-economie en strategie drukken het vertrouwen.

Koers heineken noteert eind november rond de 69 tot 71 euro per aandeel.

2. Het buyback-programma: omvang, opzet en impact

Tegen deze achtergrond kondigde Heineken N.V. in februari 2025 een omvangrijk aandeleninkoopprogramma aan. Over een periode van twee jaar wil de brouwer voor in totaal 1,5 miljard euro aan eigen aandelen inkopen. De eerste tranche bedraagt 750 miljoen euro en loopt uiterlijk tot 30 januari 2026. Alle ingekochte aandelen worden geannuleerd, waardoor het aantal uitstaande aandelen en daarmee de free float, structureel afneemt. Dat is belangrijk, omdat het de winst per aandeel op termijn verhoogt.

De inkoop vindt plaats binnen het mandaat dat in 2024 door de Algemene Vergadering van Aandeelhouders is verleend en wordt uitgevoerd volgens de Europese Market Abuse Regulation, de zogenaamde safe harbour-regels. Dat geeft beleggers de zekerheid dat het programma in een transparant en gereguleerd kader verloopt.

Parallel daaraan startte Heineken Holding N.V. (HEIO) een eigen aandeleninkoopprogramma van ongeveer 750 miljoen euro, verdeeld over twee tranches van circa 375 miljoen euro. Ook hier is de bedoeling dat alle ingekochte aandelen worden geannuleerd. De holding neemt daarnaast pro rata deel aan het inkoopprogramma van Heineken N.V., zodat de eigendomsverhoudingen binnen de groep gelijk blijven. Met andere woorden: de buyback verandert niets aan de machtsstructuur, maar wel aan het aantal stukken dat in de markt zwerft.

Over een periode van twee jaar wil de brouwer voor in totaal 1,5 miljard euro aan eigen aandelen inkopen.

Op 24 november 2025 meldde Heineken N.V. dat er sinds de start van het programma 8,19 miljoen aandelen zijn ingekocht, voor een totale tegenwaarde van ongeveer 585,8 miljoen euro binnen de eerste tranche van 750 miljoen euro. Heineken Holding N.V. rapporteerde dat tot en met 21 november 2025 4,08 miljoen aandelen zijn ingekocht, voor ongeveer 255,2 miljoen euro. De programma’s zijn dus al flink op stoom.

Reken je dit grofweg door, dan kun je bij een koers rond 70 euro met een totaalbedrag van 1,5 miljard euro ongeveer 21 à 22 miljoen aandelen intrekken. Bij circa 565 miljoen uitstaande aandelen komt dat neer op bijna 4 procent van het totaal. Dat is materieel voor de winst per aandeel, zeker als de onderliggende winst de komende jaren blijft groeien. De taart hoeft niet eens veel groter te worden om iedere aandeelhouder toch een groter stuk te geven.

De logische vraag is dan of Heineken zich deze kapitaaluitkering wel kan permitteren. Het antwoord ligt in de kasstromen. In 2024 realiseerde Heineken een netto-omzet (beia) van ongeveer 30 miljard euro, een operationeel resultaat (beia) van circa 4,5 miljard euro en een free operating cashflow van ruim 3 miljard euro. Een buyback van 1,5 miljard euro over twee jaar komt daarmee neer op ongeveer een kwart van de jaarlijkse vrije kasstroom. Dat is stevig, maar niet extreem agressief, temeer omdat dividenden al uit dezelfde kasstroom worden betaald en de balans per saldo solide blijft.

3. Waarom is het aandeel dan toch gedaald?

Dat Heineken zo fors eigen aandelen inkoopt, betekent niet automatisch dat de beurskoers stijgt. In de praktijk kijkt de markt verder dan alleen kapitaalallocatie. Beleggers letten vooral op volumegroei, prijszettingskracht en marges, en juist op die punten is het beeld de laatste tijd gemengd. In de eerste helft van 2025 rapporteerde Heineken een organische groei van de operationele winst (beia) van 7,4 procent. Dat was beter dan veel analisten hadden verwacht en laat zien dat de onderneming in staat is om prijzen, mix en kostenbesparingen te gebruiken om de winst te stuwen. Tegelijkertijd daalden de volumes, vooral in Europa.

In die Europese markt zakte het biervolume in de eerste helft van 2025 met ongeveer 4,7 procent. Een belangrijk deel daarvan komt door lastige prijsonderhandelingen met grote supermarkt-inkoopcombinaties. In landen als Frankrijk, Nederland en Duitsland verdwenen Heineken-producten tijdelijk uit de schappen omdat het bedrijf vasthield aan prijsverhogingen in een omgeving waarin consumenten al onder druk staan. Dat illustreert dat sterke merken weliswaar een zekere prijszettingskracht hebben, maar dat die niet onbeperkt is wanneer koopkracht en concurrentie de andere kant op duwen.

Beleggers zien enerzijds dat de marges dankzij prijs/mix en kostenbesparing redelijk overeind blijven. Anderzijds zijn ze beducht voor het scenario waarin volumes structureel onder druk blijven. Dan wordt het steeds lastiger om jaar na jaar nieuwe prijsverhogingen door de markt te duwen zonder uiteindelijk marktaandeel of volumebasis te verliezen.

De zorgen werden versterkt toen Heineken in oktober 2025 de volumeverwachtingen voor het jaar verlaagde. Het bedrijf waarschuwde voor een bescheiden volumedaling in 2025, mede door verslechterende macro-economische omstandigheden. Dat volgde op een eerdere waarschuwing in juli, waarna de koers al met ongeveer 8 procent terugviel.

In het derde kwartaal van 2025 daalde het biervolume met 4,3 procent en liep de omzet licht terug, met ongeveer 0,3 procent. Dat was weliswaar iets minder slecht dan analisten hadden gevreesd, maar het beeld blijft dat van een onderneming die harder moet werken voor elke liter groei. De winstgroeidoelstelling van 4 tot 8 procent organische groei in 2025 werd gehandhaafd, maar de nadruk verschoof duidelijk naar de onderkant van die bandbreedte. Zo ontstaat een narratief waarin bier in volwassen markten vooral een volumeverhaal in de verdediging is, terwijl beleggers het rendement vooral moeten halen uit prijsverhogingen en efficiency.

Begin november presenteerde Heineken een strategisch plan tot 2030. De kern van dit plan is een sterke focus op 17 markten met hoog potentieel en vijf wereldwijde kernmerken, gecombineerd met extra kostenbesparingen die kunnen oplopen tot 500 miljoen euro per jaar. Dat gaat gepaard met efficiencymaatregelen, waaronder mogelijk het sluiten of herstructureren van brouwerijen in Europa.

Het EverGreen plan van Heineken.

De eerste reacties van beleggers waren lauw. Een belangrijk punt van kritiek is dat eerdere besparingsprogramma’s, die in totaal meer dan 3 miljard euro aan kostenreducties moesten opleveren, volgens critici maar beperkt, grofweg een kwart, zijn terug te zien in de nettowinst. Er leeft dus scepsis over de vraag hoeveel van de nieuwe besparingen uiteindelijk daadwerkelijk bij de aandeelhouder terechtkomt in plaats van te worden opgeslokt door nieuwe investeringen, marketing of inflatie.

Daar komt bij dat er twijfel is over hoe snel volumes weer kunnen herstellen, met name in Europa en delen van Latijns-Amerika. Een strategisch plan is mooi op papier, maar de markt wil vooral concrete voortgang zien in opeenvolgende kwartalen.

Heineken heeft een stevige positie in diverse opkomende markten, zoals Vietnam, India, Mexico en Nigeria. In veel van deze landen groeit zowel het volume als de waardemix, doordat de middenklasse uitbreidt en consumenten vaker kiezen voor premiummerken. Dat biedt een belangrijke groeimotor voor het concern.

Tegelijkertijd zorgt die blootstelling voor aanzienlijke valutarisico’s. Bij de halfjaarcijfers 2024 wees Heineken er bijvoorbeeld op dat de devaluatie van de Nigeriaanse naira, die destijds neerkwam op ongeveer 48 procent, de gerapporteerde omzet met ruim 4 procent drukte. Voor beleggers betekent dit dat de onderliggende dynamiek in lokale valuta soms veel beter kan zijn dan wat in euro’s zichtbaar is, maar dat de winst toch volatiel oogt. Dat vergroot de onzekerheid en wordt in de waardering verdisconteerd.

Alles bij elkaar leidt dit tot een situatie waarin de winstontwikkeling redelijk solide is, maar het sentiment toch gedrukt blijft door volumekrimp, macro-onzekerheid, valuta-effecten en twijfels over de uitvoerbaarheid van het 2030-plan. Dat verklaart waarom de koers is weggezakt, ondanks een agressief buyback-programma.

4. Waar liggen de kansen voor beleggers?

Juist in dit soort fases, waarin sentiment en koers onder druk staan terwijl de fundamenten niet instorten, ontstaat vaak een interessant risk-reward-profiel voor geduldige beleggers.

Bij een koers rond de 70 euro kan de eerste tranche van 750 miljoen euro grofweg 10 tot 11 miljoen aandelen uit de markt halen. Het volledige programma van 1,5 miljard euro vertaalt zich naar ongeveer 21 à 22 miljoen aandelen die kunnen worden ingetrokken. Afgezet tegen circa 565 miljoen uitstaande stukken is dat ongeveer 4 procent minder aandelen.

Wanneer de operationele winst intussen blijft groeien, Heineken rapporteerde in 2024 een organische groei van de operationele winst (beia) van 8,3 procent en mikt in 2025 nog steeds op een bandbreedte van 4 tot 8 procent dan wordt de winst per aandeel extra opgepompt. De combinatie van winstgroei en krimpend aantal aandelen kan de koersontwikkeling in de komende jaren ondersteunen, mits de markt vertrouwen houdt in de continuïteit van beide elementen.

Ondanks de volumekrimp in Europa is er één segment dat duidelijk groeit: het premiummiddelen-segment. In 2024 steeg het premium biervolume met ongeveer 5 procent, waarbij de Heineken-merkfamilie zelf zelfs rond de 9 procent groeide. In de eerste helft van 2024 en 2025 zette die trend zich door in veel opkomende markten, zoals Vietnam, India, Nigeria en Brazilië. Ook innovaties als Heineken® Silver en Heineken® 0.0 lieten dubbelcijferige groeicijfers zien.

Dat sluit goed aan bij een wereld waarin consumenten misschien minder vaak drinken, maar wél bereid zijn om voor betere kwaliteit of voor alcoholvrije alternatieven extra te betalen. Het low & no alcohol-segment groeit structureel, en Heineken heeft daar een sterke propositie. Tel daar de groeipotentie in Azië en Afrika bij op, waar zowel volumes als bestedingen per consument nog jarenlang kunnen stijgen, en je krijgt een merkenportfolio die goed gepositioneerd is voor de lange termijn.

Heineken werkt al langer aan het EverGreen-programma, dat gericht is op kostenbesparingen, digitalisering en mixverbetering. Het nieuwe 2030-plan komt daar bovenop en moet tot 500 miljoen euro aan extra jaarlijkse besparingen opleveren. Daarmee ontstaat er een aanzienlijke operationele hefboom.

Als volumes de komende jaren stabiliseren of weer licht gaan groeien, kan een groot deel van die extra liters door de bestaande kostenstructuur lopen. Dat betekent dat een relatief kleine volumestijging al snel een bovengemiddeld effect op de winst kan hebben. De markt is momenteel sceptisch over de mate waarin dit daadwerkelijk gaat gebeuren, maar als Heineken enkele kwartalen achter elkaar kan laten zien dat de volumes stabiliseren en de marges oplopen, kan het sentiment snel omslaan.

Ondanks de buyback en de redelijk solide winstgroei noteert Heineken duidelijk onder de meeste koersdoelen van analisten. Diverse bronnen, zoals Trivano, TipRanks, Alphaspread en MarketScreener, melden gemiddelde koersdoelen in een bandbreedte van grofweg 87 tot ruim boven de 90 euro per aandeel, wat ongeveer 25 tot 30 procent opwaarts potentieel impliceert ten opzichte van een koers rond 71 euro.

Dat is uiteraard geen garantie op rendement. Analisten kunnen ernaast zitten en onverwachte macro-economische of bedrijfsspecifieke tegenvallers kunnen het beeld snel veranderen. Toch geeft het een indicatie dat de consensus onder professionals is dat Heineken op dit niveau eerder ondergewaardeerd dan overgewaardeerd is, zolang de volumes niet verder fors wegzakken en de kostenplannen geloofwaardig worden uitgevoerd.

5. De belangrijkste risico’s

Wie overweegt om in het aandeel Heineken of in de holding te stappen, moet ook de keerzijde van de medaille onder ogen zien. Een van de grootste structurele risico’s is de mogelijkheid dat bierconsumptie in Europa en delen van Latijns-Amerika langdurig daalt. Minder alcoholconsumptie door veranderende levensstijlen, strengere regelgeving of gezondheidsbewustzijn kan betekenen dat volumes onder druk blijven, zelfs als de economie aantrekt.

Daarnaast tonen de recente prijsonderhandelingen met supermarktallianties dat Heineken’s prijszettingskracht niet onbeperkt is. Als vergelijkbare conflicten in de toekomst vaker optreden, kan dat zowel de volumes als de marges ondermijnen. Retailers en producenten hebben elkaar nodig, maar in periodes van inflatie en koopkrachtverlies kan die relatie flink schuren.

Het risico management als onderdeel business framework Heineken.

Het valutarisico in opkomende markten is een ander belangrijk punt. Hoewel deze markten veel groeipotentie bieden, maken scherpe devaluaties van lokale valuta het winstbeeld volatiel. Een sterke daling van bijvoorbeeld de naira of Latijns-Amerikaanse munten kan de gerapporteerde resultaten flink drukken, zelfs wanneer de business in lokale termen goed draait. Dat verhoogt de onzekerheid voor beleggers.

De uitvoering van het 2030-plan vormt eveneens een risico. De beoogde kostenbesparingen en herstructureringen, inclusief mogelijke brouwerijsluitingen, vergen jaren van consistente uitvoering en een zorgvuldig evenwicht tussen besparen en investeren. Wanneer besparingen opnieuw voor een groot deel blijven hangen in nieuwe initiatieven, marketing of IT, kan de gewenste margeverbetering uitblijven.

Tot slot bestaat het risico dat het buyback-programma wordt gepauzeerd of ingekrompen bij grote tegenvallers. Een diepe recessie, problemen op de kredietmarkten of een grote overname kunnen ertoe leiden dat Heineken zijn prioriteiten herijkt. In dat geval valt een belangrijke pijler onder het huidige beleggingsverhaal weg en kan de markt daarop teleurgesteld reageren.

Kwaliteit met een conjuncturele schaduwrand

Alles bij elkaar is Heineken een defensieve kwaliteitsnaam met cyclische randjes. Het bedrijf beschikt over sterke merken, een brede geografische spreiding en solide kasstromen. De combinatie van een omvangrijk buyback-programma van 1,5 miljard euro bij Heineken N.V. en het parallelle programma bij de holding betekent dat in totaal bijna 4 procent van de aandelen kan verdwijnen, wat de winst per aandeel voelbaar kan opkrikken. De koersdaling van het afgelopen halfjaar is vooral het gevolg van volumekrimp, macro-economische zorgen, valutarisico en scepsis over de uitvoering van het 2030-plan, niet van een plots zwakke balans of een instortende winst. Tegelijkertijd zien veel analisten vanaf het huidige koersniveau substantiële opwaartse ruimte, mits de volumes stabiliseren en de kostenmaatregelen effect sorteren.

Voor langetermijnbeleggers die tegen een stootje volatiliteit kunnen, geloven dat bier vooral in het premium- en alcoholvrije segment wereldwijd blijft groeien en vertrouwen hebben in Heineken’s vermogen om kosten te drukken en merken te versterken, kan de huidige combinatie van relatief lage waardering, stevige buyback en gezonde kasstromen interessant zijn. Dit alles is nadrukkelijk geen individueel beleggingsadvies, maar een gestructureerd overzicht van de belangrijkste feiten en argumenten voor en tegen een belegging in Heineken. Het blijft essentieel om eigen onderzoek te doen, verschillende bronnen te raadplegen en je positie af te stemmen op je persoonlijke risicoprofiel en beleggingshorizon.

Wie op basis van dit beeld in Heineken, de holding of vergelijkbare internationale namen wil beleggen, komt al snel uit bij de praktische vraag hoe je dat zo efficiënt mogelijk doet. Juist bij buitenlandse noteringen en een wereldwijd gespreide portefeuille spelen transactiekosten en vooral valutakosten een grote rol in het uiteindelijke netto rendement.

MEXEM is door Brokerskiezen.nl uitgeroepen tot beste allround broker van 2025 en rekent slechts 0,005% valutakosten, tegenover 0,25% bij DEGIRO en SAXO Bank. Voor een belegger die regelmatig internationaal handelt kan dat kostenverschil oplopen tot honderden tot duizenden euro’s per jaar. Zo positioneert MEXEM zich als beste allround broker van 2025, met scherpe tarieven die het rendement van beleggers merkbaar kunnen verbeteren.