Google kondigt AI-datacenterproject in de ruimte aan – dit moet je weten
- Mika Beumer
- 4 uur geleden
- 4 minuten om te lezen
In het kort
Google onthult met Project Suncatcher een visionair plan om AI-infrastructuur op te bouwen via zonne-aangedreven satellieten in een lage baan om de aarde.
Uit eigen stralingstests blijkt dat de nieuwste TPU-chips verrassend robuust zijn, en de inter-satellietverbindingen haalbaar op datacenter-niveau.
Eerste satellieten worden in 2027 gelanceerd, als opmaat naar een schaalbaar, ruimtegebaseerd netwerk voor AI-rekenkracht.
Google wil AI losmaken van de aarde met ambitieuze Project Suncatcher
Met de lancering van Project Suncatcher stapt Google in een geheel nieuwe fase van technologische infrastructuur. De zoekgigant wil niets minder dan AI-rekenkracht de dampkring uit sturen. Het plan? Een netwerk van satellieten in een zon-synchrone lage baan om de aarde, elk uitgerust met de eigen TPU-chips van Google, verbonden via optische links. Deze constellatie, aangedreven door zonne-energie, zou op termijn de fundering kunnen vormen voor een volledig schaalbare AI-infrastructuur in de ruimte.
Volgens Google is de keuze voor de ruimte geen sciencefiction, maar een logische stap in de zoektocht naar schaalbaarheid, energie-efficiëntie en duurzaamheid. Zonnepanelen in de ruimte kunnen tot acht keer zoveel energie opwekken als op aarde en genieten van bijna constante blootstelling aan zonlicht. Zo wordt het mogelijk om datacenters te bouwen zonder batterijen of koelsystemen die enorme hoeveelheden water verbruiken. “De zon is de ultieme energiebron in ons zonnestelsel,” aldus Travis Beals, Senior Director of Paradigms of Intelligence bij Google. “En de ruimte is misschien wel de beste plek om AI-rekenkracht op schaal te realiseren.”
Project Suncatcher: Googles ruimtemissie om AI-opslag op zonne-energie te schalen via satellieten en optische netwerken
De eerste stap richting die visie is een leerzame praktijkmissie in samenwerking met Planet Labs. Begin 2027 wil Google twee prototypesatellieten lanceren die moeten aantonen dat het systeem zowel technisch als economisch uitvoerbaar is. Daarmee begint een nieuwe fase in het streven om AI-infrastructuur niet alleen sneller, maar ook letterlijk grensverleggend te maken.
Technisch haalbaar: inter-satellietlinks, formatiecontrole en stralingsbestendigheid
Hoewel het idee van satellietdatacenters futuristisch klinkt, presenteerde Google op 4 november een gedetailleerd technisch kader waarin het bedrijf uitlegt hoe het deze infrastructuur daadwerkelijk wil realiseren. De details, gepubliceerd in het preprint-onderzoek “Towards a future space-based, highly scalable AI infrastructure system design”, tonen een verrassend concreet plan dat rust op vier pijlers: snelle communicatie tussen satellieten, stabiele formatiecontrole, stralingsbestendige hardware en economische haalbaarheid.
De eerste uitdaging is het realiseren van datacenter-achtige datadoorvoersnelheden tussen satellieten. Google wil interlinks opzetten die werken met meer dan 10 terabit per seconde. In een labopstelling werd met één transceiverpaar al een snelheid van 1.6 Tbps behaald. Om deze prestaties in de ruimte te halen, moeten de satellieten binnen enkele honderden meters van elkaar vliegen. Dankzij geavanceerde orbitale modellen gebaseerd op de Hill-Clohessy-Wiltshire-vergelijkingen en numerieke simulaties, stelt Google dat deze nauwkeurige formaties slechts minimale koerscorrecties vereisen.
Satellieten in nauwe formatie houden optische verbindingen stabiel
Om datacenterschaal-communicatie in de ruimte mogelijk te maken, moeten de satellieten in Project Suncatcher extreem dicht bij elkaar blijven. De simulatie die Google deelt, toont hoe een groep satellieten zich stabiel kan bewegen in een zogenoemde “free-fall”-formatie, op slechts honderden meters afstand van elkaar. Dankzij deze nauwkeurige configuratie, gemodelleerd met complexe zwaartekrachtvergelijkingen, kunnen de optische verbindingen sterk en betrouwbaar blijven zonder voortdurend brandstofverbruik voor koerscorrecties.
Ook het derde punt, stralingsbestendigheid van de hardware, leverde verrassend positieve resultaten op. Tijdens tests met protonenbundels in een deeltjesversneller bleek dat Google's nieuwste TPU’s (v6e Trillium) bestand zijn tegen stralingsniveaus tot 15 krad(Si), terwijl slechts 0.75 krad nodig is voor een vijfjarige missie. Zelfs het kwetsbare HBM-geheugen vertoonde pas na 2 krad lichte verstoringen, zonder structurele schade.
Daarmee lijkt een belangrijke drempel genomen: ruimteklare AI-chips die niet speciaal hoeven te worden ontworpen voor ruimtegebruik, maar toch overleven in het vijandige klimaat van de lage aardbaan. Dit verlaagt de ontwikkelkosten aanzienlijk en versnelt de uitrol.
Kostenbesparing en schaalvoordelen maken ruimte-infrastructuur op termijn realistisch
Een terugkerend obstakel voor ruimteprojecten is de prijs. Maar ook op dat vlak kijkt Google verder dan het heden. De eigen modellen, gebaseerd op historische prijsontwikkelingen en leerpercentages in de ruimtevaartsector, voorspellen dat de lanceerkosten vóór het midden van de jaren 2030 kunnen dalen tot onder de $200 per kilogram. Daarmee zou een satelliet-constellatie op het gebied van energiekosten concurrerend worden met datacenters op aarde, gerekend in dollars per kilowatt per jaar.
In de praktijk betekent dit dat, zodra de hardware en communicatie-infrastructuur stabiel werken, Project Suncatcher op termijn niet alleen technologisch, maar ook financieel rendabel kan worden opgeschaald. Google denkt al verder: toekomstige generaties van deze satellieten zouden een radicaal nieuw ontwerp kunnen krijgen waarin zonne-energie, compute en thermisch beheer volledig geïntegreerd zijn. Net zoals de smartphone leidde tot de ontwikkeling van system-on-chip-architecturen, kan schaalvoordeel in de ruimte leiden tot totaal nieuwe AI-infrastructuurvormen.
De implicaties van deze visie zijn enorm. Door AI los te koppelen van de aarde ontstaat niet alleen een duurzamer alternatief voor de groeiende vraag naar rekenkracht, maar ook een geopolitiek neutrale infrastructuur die minder afhankelijk is van lokale beperkingen zoals grondgebruik, energiebeleid of publieke weerstand. Tegelijkertijd opent het ruimtepad nieuwe vragen over eigendom, regelgeving en zelfs astronomische overlast, kwesties die de komende jaren net zo belangrijk zullen zijn als de technische vooruitgang zelf.
Google positioneert zich met Project Suncatcher opnieuw als een pionier in technologie die bereid is verder te denken dan de concurrentie. Als het project slaagt, wordt niet alleen een nieuw technologisch paradigma geboren, maar ook een fundamenteel andere benadering van waar en hoe intelligentie op schaal wordt geproduceerd. In dat licht bezien is de naam ‘Suncatcher’ meer dan symboliek, het is een blauwdruk voor hoe de toekomst van AI, energie en infrastructuur samenvloeien in een baan rond de aarde.
Van twijfel naar vertrouwen: analisten unaniem positief over Google ondanks eerdere AI-kritiek
Wie gelooft in de structurele groei van AI-infrastructuur en de wereldwijde dominantie van bedrijven als Google, weet dat internationaal beleggen steeds meer kansen biedt, maar ook hogere kostenrisico’s meebrengt. Vooral bij transacties in Amerikaanse of technologische aandelen kunnen valutakosten en handelsmarges het rendement merkbaar drukken.
MEXEM werd door Brokerskiezen.nl uitgeroepen tot beste allround broker van 2025. Beleggers handelen er met slechts 0,005% valutakosten, tegenover 0,25% bij DEGIRO en SAXO Bank. Dat verschil kan jaarlijks oplopen tot honderden of duizenden euro’s. Zo positioneert MEXEM zich als beste allround broker van 2025, met scherpe tarieven die het rendement van beleggers merkbaar kunnen verbeteren.
