Bullmarkt tot 2035? Waarom het realistischer is dan je denkt
- Mika Beumer
- 14 sep
- 4 minuten om te lezen
In het kort
Tom Lee van Fundstrat verwacht een bullmarkt die tot 2035 kan aanhouden, gedreven door demografie, technologie en kapitaalverschuivingen.
De groeiende Amerikaanse beroepsbevolking en grootschalige erfenisstromen kunnen leiden tot toenemende aandelenallocaties.
Scepsis bij beleggers wijst volgens Lee niet op een top, maar juist op ruimte voor positieve verrassingen.
Fundamentele krachten duwen de markt vooruit
Na jaren van economische onzekerheid, renteverhogingen, pandemieën en geopolitieke spanningen, zouden beleggers zich volgens marktveteranen weleens aan het begin kunnen bevinden van een ongekende bullmarkt. Tom Lee, oprichter van onderzoeksbureau Fundstrat en voormalig hoofd strateeg bij JP Morgan, ziet de komende tien jaar als een unieke kans voor aandelenbeleggers. “Ik denk dat we in een nieuwe bullmarkt zitten,” aldus Lee. “En 2035 klinkt als het juiste eindpunt, dat zou een tienjarige opwaartse cyclus zijn vanaf hier.”
De S&P 500 steeg in de afgelopen 5 jaar al met 100%
Zijn visie staat haaks op de voorzichtigheid van veel institutionele beleggers, die nog worstelen met de nasleep van de inflatieschok van 2022 en structurele zorgen over overheidsschulden en geopolitieke risico’s. Maar juist die collectieve scepsis vormt volgens Lee de voedingsbodem voor een langdurige rally. “Er zijn te veel mensen die niet geloven in deze markt. Dat betekent dat we nog lang niet aan de top zitten.”
De kern van zijn stelling is demografisch van aard. Volgens data van Fundstrat zijn vrijwel alle historische bullmarkten te herleiden tot demografische pieken in generaties. Zo markeerde 1999 het hoogtepunt van de babyboomgeneratie en 2018 dat van Gen X. De volgende grote generatie, millennials, zal zijn economische piek rond 2035 bereiken, en dat is volgens Lee geen toeval.
Opkomst van jongere generaties legt fundament voor toekomstige marktgroei
Met miljoenen Amerikanen tussen 25 en 40 jaar die opklimmen in hun loopbaan, vermogen opbouwen en binnenkort miljarden erven van oudere generaties, ontstaat er een natuurlijke kapitaalverschuiving richting aandelenmarkten. In combinatie met een sterke Amerikaanse technologiesector, opkomst van kunstmatige intelligentie en blockchain, en relatieve geopolitieke stabiliteit vergeleken met andere economische blokken, is volgens Lee het toneel gezet voor een decennium van beursgroei.
De vergrijzing keert zich ten gunste van de markt
Waar traditionele economen vergrijzing vaak zien als een rem op economische groei, wijst Lee op het tegenovergestelde: de grootste vermogens bevinden zich bij oudere generaties, maar de economische en gedragsmatige dynamiek wordt steeds meer bepaald door jongeren.
“Het zijn jonge mensen die zorgen voor disruptie,” stelt Lee. “De meeste institutionele beleggers zijn ouder dan 40 en projecteren hun eigen voorzichtigheid op de markt. Maar wie echt wil begrijpen waar de economie naartoe beweegt, moet kijken door de ogen van een 20-jarige.”
Dat is precies wat Fundstrat probeert te doen: doorlopend onderzoek naar het gedrag, de voorkeuren en het consumptiepatroon van jongere generaties. Of het nu gaat om digitale technologie, retailtrends of werkethiek, millennials en Gen Z zijn volgens Lee de motor van toekomstige economische groei en daarmee ook van beurswaarderingen.
Die demografische kracht wordt versterkt door de grote vermogensoverdracht die gaande is. Naar verwachting zullen Amerikanen in de komende twintig jaar meer dan $70 biljoen doorgeven aan de volgende generatie. Een aanzienlijk deel daarvan zal via pensioenfondsen, ETF’s en beleggingsrekeningen zijn weg vinden naar aandelenmarkten. “Dat betekent structureel meer vraag naar aandelen en minder naar schuld,” aldus Lee.
Pessimisme als kracht in plaats van risico
Volgens Lee verkeren veel beleggers nog in een fase van herstel na eerdere crisissen, zowel mentaal als financieel. “Mensen zijn nog steeds getraumatiseerd door de dotcom-crash, de kredietcrisis en nu recent de inflatieschok van 2022. Dat leidt tot een ingebakken pessimisme. Maar die scepsis zorgt er juist voor dat verrassingen vaker positief zullen zijn dan negatief.”
Deze ‘recency bias’, het overmatig gewicht geven aan recente ervaringen, vormt volgens hem een blinde vlek voor velen. Waar een rally historisch gezien vaak gepaard gaat met euforie en speculatie, ziet Lee vandaag juist het tegenovergestelde: wantrouwen, voorzichtigheid en een onderbelegd publiek. “Onze klanten, waaronder 400 hedgefondsen, blijven ons zeggen: 'Tom, je bent altijd bullish, dus we geloven je niet.' Dat is precies waarom we denken dat dit geen top is.”
Ook objectieve data ondersteunt zijn visie. Zo is de margin debt een maatstaf voor hoeveel beleggers lenen om aandelen te kopen, nog lang niet op niveaus die historisch wijzen op markttoppen. Evenmin zijn er tekenen van excessieve waarderingen in brede indices. En volatiliteit (gemeten via de VIX-index) zit volgens hem eerder aan de lage kant van het spectrum, wat eerder past bij een consolidatie dan bij oververhitting.
De Market Volatility Index sinds 1990 - een goede graadmeter voor het marktsentiment op dat moment
Voorwaarden en risico’s voor een langdurige rally
Hoewel Lee optimistisch is over de richting van de markt, ziet hij ook randvoorwaarden en potentiële valkuilen. De belangrijkste is monetair beleid. “De onafhankelijkheid van de Federal Reserve is cruciaal. Als die onder politieke druk komt te staan, kan dat het marktsentiment ernstig verstoren.”
Hogere lange rentevoeten vormen op termijn ook een risico. Fundstrat hanteert een grens van 6% op tienjaarsrentes. Tot dat niveau zijn stijgende rentes vaak zelfs positief voor aandelen, omdat ze samengaan met hogere nominale groei. Maar boven de 6% begint het rendement op obligaties een reëel alternatief te vormen voor aandelen, waardoor waarderingen onder druk kunnen komen.
Daarnaast blijven structurele risico’s zoals geopolitieke escalaties, olieprijsverstoringen of onverwachte beleidskeuzes van centrale banken de bullmarkt kwetsbaar maken. Maar volgens Lee zijn dat geen directe bedreigingen, zolang het fundament, demografie en technologie in tact blijft.
Wie twijfelt, doet er volgens hem goed aan terug te keren naar de basis: denk niet aan ‘de markt’ als abstract concept, maar als een verzameling van bedrijven. “Als je weet wat je bezit, ben je minder geneigd te verkopen bij ruis. Investeer in bedrijven die je begrijpt en vertrouwt, niet in indexniveaus.”
De boodschap is helder: wie gelooft in het langetermijnverhaal van groei, innovatie en generatieverschuiving, zou volgens Lee juist nú moeten kijken naar instapmomenten, en niet wachten op absolute duidelijkheid. Want zoals hij het samenvat: “De markt beloont vaak degenen die blijven zitten, ook wanneer het stormt.”
Opmerkingen