Trump wil kwartaalcijfers schrappen: zegen voor bedrijven of risico voor beleggers?

In het kort

• Trump stelt voor om bedrijven slechts twee keer per jaar te laten rapporteren in plaats van elk kwartaal

• Minder rapportages zouden volgens hem kosten besparen en managers ruimte geven om beter te besturen

• Critici vrezen juist minder transparantie en meer risico voor beleggers

Opnieuw zet Donald het mes in een van de fundamenten van het Amerikaanse bedrijfsleven. In een bericht op Truth Social pleitte hij maandag voor het afschaffen van de verplichte kwartaalrapportage voor beursgenoteerde ondernemingen. In plaats daarvan zouden bedrijven voortaan slechts tweemaal per jaar financiële cijfers moeten publiceren.

Uitspraak Donald Trump betreft kwartaalrapportages

Bron: Truth Social

Het idee is niet nieuw, maar de timing en politieke lading ervan zijn dat wel. Nu Trump opnieuw het Witte Huis bezet, kijkt de financiële wereld met hernieuwde aandacht naar welke hervormingen hij werkelijk wil doorvoeren. Zijn argumentatie: bedrijven geven jaarlijks miljoenen uit aan rapportages, terwijl die middelen beter besteed kunnen worden aan innovatie, strategie en langetermijngroei. Maar is minder transparantie echt de weg vooruit?

Meer rust voor managers, of juist minder toezicht?

Volgens Trump is de verplichting om elk kwartaal financiële cijfers te publiceren een rem op het goed besturen van een bedrijf. In zijn woorden: “Dit zal geld besparen en managers in staat stellen zich te richten op het daadwerkelijk runnen van hun bedrijf.” De suggestie is dat kwartaalrapportages leiden tot kortetermijndenken en dat bedrijfsleiders zich te veel laten leiden door aandeelhouders die op zoek zijn naar snelle winsten.

Het is een argument dat ook in academische kringen al langer wordt besproken. Regelmatige publicatie van kwartaalcijfers zou bedrijven ertoe aanzetten om winst op korte termijn op te krikken, desnoods ten koste van langetermijninvesteringen. Denk aan het uitstellen van R&D, het schrappen van banen of het terugdraaien van groeiplannen, puur om de verwachtingen van analisten te halen.

STOXX Europe 600 ETF blijft achter bij Amerikaanse S&P 500-index in 2025

Bron: Seeking Alpha

Voorstanders van Trumps voorstel wijzen erop dat beursgenoteerde bedrijven in Europa, met name in Duitsland en Frankrijk, al lang niet meer verplicht zijn om elk kwartaal te rapporteren. In veel gevallen publiceren ze slechts halfjaarlijks en jaarlijks, zonder dat dit geleid heeft tot een systematisch verlies van vertrouwen.

Beleg je in volatiele groeisectoren zoals tech en zoek je een stabieler fundament voor de lange termijn? Vastgoedfondsen bieden voorspelbare inkomsten en bescherming tegen inflatie. Bekijk hier het actuele overzicht van de beste Nederlandse vastgoedfondsen!

Beste vastgoedfondsen in 2025

Tegenstanders daarentegen zien het vooral als een poging om toezicht te verminderen. Beleggers, toezichthouders en analisten gebruiken kwartaalcijfers als een cruciaal meetinstrument. Minder frequent rapporteren zou betekenen dat problemen pas later aan het licht komen, en dat de markt minder snel kan reageren op financiële ontwikkelingen binnen een onderneming.

Wat zijn de risico’s voor beleggers?

De Amerikaanse beurscultuur is sinds de jaren 70 gebouwd op regelmatige transparantie. Sinds 1970 zijn kwartaalrapportages verplicht voor beursgenoteerde ondernemingen, als onderdeel van bredere regelgeving vanuit de Securities and Exchange Commission (SEC). Die verplichting is bedoeld om beleggers toegang te geven tot actuele en relevante informatie over de financiële gezondheid van bedrijven.

Als kwartaalrapportages verdwijnen, betekent dat concreet dat beleggers maar twee keer per jaar inzicht krijgen in winst, omzet, kaspositie en risico’s. Tussentijdse cijfers kunnen nog wel vrijwillig worden gedeeld, maar zonder verplichting is het aannemelijk dat bedrijven dit vooral doen bij goed nieuws.

Voor institutionele beleggers zoals pensioenfondsen en vermogensbeheerders zou dat kunnen leiden tot meer onzekerheid. Zij zijn afhankelijk van continue informatiestromen om risico’s goed te kunnen managen. Ook kleinere beleggers verliezen hierdoor een deel van hun informatiepositie, wat de kloof tussen insiders en het publiek vergroot.

Daarnaast speelt het risico van verminderde controle op boekhoudkundige praktijken. Door minder frequente rapportage krijgen ook toezichthouders minder snel inzicht in mogelijke misstanden of financiële manipulatie. De kans dat schandalen zoals Enron of Wirecard eerder ontdekt worden, neemt juist toe met regelmatige en verplichte rapportages.

Politieke motieven en economische timing

Het voorstel van Trump komt op een moment dat de Amerikaanse economie veerkracht toont, maar tegelijkertijd met structurele uitdagingen kampt. Inflatie blijft grillig, rentetarieven zijn relatief hoog en er is politieke onrust over regelgeving en toezicht op bedrijven. In dat klimaat voelt het afschaffen van kwartaalrapportages voor sommige waarnemers als een stap richting deregulering, een terugkerend thema in Trumps economische agenda.

De suggestie om kwartaalrapportages af te schaffen is bovendien geen nieuw idee binnen de Republikeinse partij. Ook in zijn eerste ambtstermijn liet Trump doorschemeren dat hij deze verplichting als overbodige bureaucratie beschouwde. Destijds werd het idee onderzocht maar niet doorgezet, mede door weerstand bij de SEC en vanuit institutionele beleggers.

Toch is het voorstel in lijn met Trumps bredere visie op economische vrijheid: minder regels, meer ruimte voor ondernemers, en een terugtredende overheid. Waar critici deregulering zien als een risico, ziet Trump het als noodzakelijke stimulans voor groei en ondernemerschap.

Witte Huis wijst op sterke winstgroei in S&P 500 als bewijs van economisch succes onder Trump

Bron: The White House

Het is nog niet duidelijk of de SEC, onder Trumps huidige presidentschap, daadwerkelijk zal overgaan tot wijziging van deze rapportageplicht. Dat proces vereist formele consultatie, marktanalyses en mogelijk wetswijziging. Maar de toon is gezet: kwartaalrapportage staat opnieuw ter discussie, en deze keer met een presidentiële stempel.

Of deze ingreep de Amerikaanse kapitaalmarkt werkelijk ten goede komt, zal afhangen van hoe bedrijven, beleggers en toezichthouders reageren op het wegnemen van een fundamenteel element van markttransparantie. Wat duidelijk is: minder rapportage betekent niet automatisch meer rust, zeker niet voor de partijen die afhankelijk zijn van tijdige en betrouwbare informatie.

Voor beleggers kan het dus van belang zijn om niet alleen naar cijfers te kijken, maar ook naar wie bepaalt hoe vaak die cijfers beschikbaar zijn. En dat lijkt in 2025 opnieuw een politieke beslissing te worden.