Frankrijk wil Bitcoin op staatsbalans: een nieuwe fase voor crypto in Europa
- Kolivier Jager
- 3 uur geleden
- 4 minuten om te lezen
In het kort
Frankrijk overweegt een nationale Bitcoinreserve van circa 2% van het wereldwijde aanbod, ter waarde van ongeveer 44 miljard dollar.
Het wetsvoorstel bevat plannen voor een publiek mijnbouwprogramma op basis van kern- en waterkracht.
De politieke kans op snelle goedkeuring is klein, maar het initiatief kan geopolitieke navolging uitlokken.
Frankrijk flirt met een Bitcoinreserve: waarom dit een gamechanger kan zijn
De Franse Nationale Assemblee overweegt een wetsvoorstel dat, als het wordt aangenomen, Frankrijk zou positioneren als een pionier binnen Europa door officieel een nationale Bitcoinreserve op te bouwen. Daarmee zou de cryptomunt voor het eerst in de eurozone als strategisch reserveactief op de balans van een grote economie verschijnen. Hoewel de kans op snelle goedkeuring beperkt is, zou dit initiatief wel eens een domino-effect kunnen ontketenen op internationaal niveau. De implicaties voor de cryptomarkt zijn fundamenteel én verstrekkend.
Frankrijk mikt op 2 procent van het totale Bitcoinaanbod
Het wetsvoorstel stelt de oprichting voor van een aparte overheidsinstelling die een strategische Bitcoinreserve moet beheren. Het doel is om in acht jaar tijd ongeveer 420.000 BTC op te bouwen, wat neerkomt op ongeveer 2% van het totale maximale aanbod van 21 miljoen munten. Tegen een koers van $110.000 per Bitcoin komt dit neer op een geraamde waarde van circa $44 miljard.
Wat dit voorstel uniek maakt, is dat de Franse staat niet alleen via aankopen Bitcoin wil vergaren, maar ook via:
Het behouden van geconfisqueerde cryptomunten bij strafrechtelijke onderzoeken
Een vijfjarige piloot voor publieke Bitcoinmijnbouw, gefinancierd met overschotten aan kern- en waterkracht
Het accepteren van belastingbetalingen in Bitcoin en stablecoins
De combinatie van actief aankopen, mijnbouw en juridische inbeslagname betekent dat het Franse initiatief een blijvende impact kan hebben op de liquiditeit van de markt. Zeker wanneer men bedenkt dat bijna 95% van alle Bitcoin reeds in omloop is en het tempo van nieuwe uitgifte blijft dalen vanwege de periodieke halveringen (halvings).
Frankrijk flirt met Bitcoin als nationaal bezit:

Wat betekent dit voor het aanbod en de prijs van Bitcoin?
Een nationale speler die op termijn 2% van de totale Bitcoinvoorraad zou bezitten, komt qua schaal in de buurt van grote private institutionele houders zoals MicroStrategy. Dat Amerikaanse bedrijf heeft momenteel ruim 640.000 BTC in bezit, ofwel circa 3% van het circulerende aanbod. De aankoopactiviteiten van MicroStrategy zijn vaak rechtstreeks gelinkt aan prijsstijgingen, juist vanwege het krappe aanbod.
Bitcoin is uniek in die zin dat het aanbod strikt begrensd is. Elke nieuwe grote speler die structureel koopt en niet verkoopt, creëert extra schaarste. Het effect is cumulatief. Als Frankrijk daadwerkelijk begint met accumuleren, zelfs gespreid over meerdere jaren, zal dit de beschikbare ‘float’ van Bitcoin (het aantal vrij verhandelbare munten) verder verlagen.
Voor beleggers betekent dit dat de markt zich opnieuw moet instellen op een krappere liquiditeit, wat historisch gezien vaak gepaard gaat met stijgende prijzen. Zeker als andere landen het voorbeeld volgen, zou de vraag de beperkte aanbodzijde structureel kunnen overstijgen.
Bitcoinprijs en aanbod in beeld van de afgelopen 12 maanden:

Publieke mijnbouw als geopolitiek instrument
Opvallend in het voorstel is het idee van een publiek gefinancierd Bitcoinmijnbouwprogramma, waarbij gebruik gemaakt wordt van overtollige energie uit nucleaire en waterkrachtbronnen. Dit is niet alleen een technologische innovatie, maar ook een geopolitiek statement.
Door zelf Bitcoin te delven met duurzame of reeds beschikbare energie, kan Frankrijk enerzijds economische waarde creëren en anderzijds zijn energiemix optimaliseren. In tegenstelling tot private mijnbouwbedrijven zou de Franse staat de opbrengsten kunnen aanwenden voor publieke investeringen, schuldverlichting of strategische reserves.
Er kleven echter ook risico’s aan. De energiemarkten in Europa zijn allesbehalve stabiel, zeker gezien de schommelingen in gasprijzen, nucleaire capaciteit en de politieke spanningen rondom energiebeleid. De economische levensvatbaarheid van het mijnbouwprogramma hangt dan ook sterk af van de operationele kosten en de marktprijs van Bitcoin op het moment van delving.
Wat is de politieke haalbaarheid?
Hoewel het voorstel op papier een paradigmaverschuiving belooft, is de politieke realiteit weerbarstig. De partij die het wetsvoorstel heeft ingediend, bezit slechts 16 van de 577 zetels in de Franse Nationale Assemblee. Daarmee is het voorstel in zijn huidige vorm kansarm.
Toch hoeft dat geen reden tot pessimisme te zijn. In de politiek geldt vaak: het zaadje is geplant. Dat Frankrijk als eerste grote EU-lidstaat publiekelijk overweegt om Bitcoin op staatsniveau te omarmen, is op zichzelf al een sterk signaal. Het opent het debat over de rol van digitale activa in het monetaire beleid en kan andere landen inspireren om soortgelijke modellen te verkennen.
Er zijn precedenten. El Salvador introduceerde Bitcoin al als wettig betaalmiddel. Hoewel dat gepaard ging met veel volatiliteit, heeft het land via Bitcoinobligaties en mijnbouw wel degelijk kapitaal aangetrokken. Ook de VS, via staats- en gemeentelijke initiatieven, verkent de rol van crypto in publieke financiën.
Institutionele adoptie en EU-brede implicaties
Een formele Bitcoinreserve binnen de eurozone zou institutionele beleggers mogelijk aanzetten tot heroverweging van hun allocatiemodellen. Als een nationale centrale bank impliciet of expliciet de munt erkent als strategisch actief, kunnen verzekeraars, pensioenfondsen en banken zich aangespoord voelen om ook blootstelling te nemen.
Daarnaast is het voorstel in lijn met een breder streven naar strategische digitale autonomie binnen Europa. Terwijl de VS en Aziatische grootmachten de technologische infrastructuur rondom crypto verder ontwikkelen, hinkt Europa achterop. Frankrijk zou met dit initiatief niet alleen financieel, maar ook technologisch leiderschap kunnen claimen.
Het Europese regelgevingskader (zoals MiCA, Markets in Crypto-Assets Regulation) biedt inmiddels voldoende juridische basis voor het veilig implementeren van crypto-investeringen door instellingen. Dat maakt een golf van beleidsmatige én commerciële adoptie vanuit andere EU-landen op termijn niet onwaarschijnlijk.
Bitcoin onder Europees toezicht: van beleid naar adoptie:

Langetermijnimplicaties voor beleggers
Hoewel directe actie vanuit Frankrijk nog onzeker is, is de grotere trend duidelijk: Bitcoin wordt in toenemende mate beschouwd als een strategisch activa in plaats van een speculatief beleggingsobject.
Voor particuliere en institutionele beleggers betekent dit dat de tijd van vrijblijvendheid voorbij is. Wie wacht op volledige politieke duidelijkheid, mist mogelijk de periode van prijsaccumulatie. Dollar-cost averaging (DCA), oftewel periodiek kleine aankopen doen ongeacht de prijs, blijft een verstandige benadering in een markt die gedreven wordt door schaarste en toenemende vraag.
Mocht Frankrijk het voortouw nemen, dan kan dat andere landen zoals Duitsland, Oostenrijk of zelfs kleinere staten als Slovenië of Estland aanmoedigen om soortgelijke stappen te zetten. Die cumulatieve druk zou de prijsdynamiek van Bitcoin fundamenteel kunnen veranderen.
Zelfs zonder onmiddellijke wetgeving is het idee van een Bitcoinreserve nu publiek eigendom geworden. Daarmee is het niet langer de vraag of staten Bitcoin gaan verzamelen, maar wanneer, in welke vorm en op welke schaal.







































































































































Opmerkingen