Waarom dit aandeel beleggers blijft frustreren

In het kort:

• Het aandeel Intel staat nog altijd fors onder water, terwijl concurrenten als Nvidia allang nieuwe records breken.

• Onder de oppervlakte werkt Intel aan een volledige strategische herstart, met focus op AI, foundry en kostendiscipline.

• Beleggers twijfelen of dit niet te laat kom en of het überhaupt nog mogelijk is om een doorstart te maken.

Het aandeel Intel heeft de afgelopen jaren weinig gebracht voor beleggers. Sinds 2020 is de koers stapsgewijs gedaald, zonder duidelijke bodem. Niet alleen het aandeel zelf, maar ook het bedrijf kende een moeizame periode. Terwijl concurrenten als AMD en Nvidia floreerden, raakte Intel in de verdrukking. Maar achter de schijnbaar vlakke koerslijn schuilt een complex verhaal van herstructurering, strategische keuzes en een mogelijk omslagpunt.

Intel koers (% vanaf ATH)

Bron: Ycharts

Intel meldde onlangs de cijfers over het tweede kwartaal van 2025. De resultaten waren, afgezien van een aantal eenmalige kostenposten, op zich prima. De omzet van 12,9 miljard dollar lag ruim boven de eigen outlook. De brutomarge kwam uit op 29,7 procent, wat op het eerste gezicht mager lijkt, maar gecorrigeerd voor die eenmalige lasten zou het uitkomen op 37,5 procent. De winst per aandeel volgens GAAP bedroeg -$0,10, maar zonder de 1,9 miljard dollar aan herstructureringskosten en 800 miljoen dollar aan impairments zou de winst uitkomen op $0,10.

Voor beleggers is het vooral belangrijk om door deze ruis heen te kijken. De kwartaalcijfers weerspiegelen een bedrijf dat midden in een zware transformatie zit. De nieuwe CEO Lip-Bu Tan maakt daar geen geheim van. Hij noemde het zelf "het begin van een omslag" en benadrukte dat Intel pas aan het begin staat van de uitvoering van een veel bredere strategie.

Vier strategische pijlers staan centraal in die aanpak: het stroomlijnen van de organisatie en cultuur, het herstructureren van de foundry-divisie, het versterken van de x86-franchise en een hernieuwde AI-strategie.

Op organisatieniveau is een ingrijpende sanering gaande. Het aantal werknemers wordt dit jaar teruggebracht tot 75.000, een reductie van 15 procent ten opzichte van vorig jaar. Ook het aantal managementlagen wordt gehalveerd. Die ingrepen zijn nodig om sneller te kunnen schakelen en de kostenstructuur weer beheersbaar te maken.

Werknemers Intel afgelopen 10 jaar:

Bron: Ycharts

Op foundry-vlak zijn forse knopen doorgehakt. De geplande fabrieken in Duitsland en Polen gaan niet door. De activiteiten in Costa Rica worden geconsolideerd in Vietnam en Maleisië. In Ohio wordt de bouw vertraagd. Intel gooit dus niet langer zomaar miljarden tegen nieuwe projecten aan, maar kiest voor kapitaalefficiëntie.

Die kapitaalefficiëntie vertaalt zich in een duidelijke doelstelling: de operationele kosten in 2025 moeten dalen tot 17 miljard dollar en de capex wordt gemaximeerd op 18 miljard dollar.

CFO David Zinsner benadrukte dat deze discipline geen eenmalige exercitie is, maar een structurele koerswijziging. Voor beleggers betekent dat een veel strakker sturend management dan in het verleden.

Toch blijft het aandeel onder druk staan. De markt kijkt vooruit en twijfelt of Intel daadwerkelijk in staat is om zijn concurrentiepositie te herstellen. De foundry-divisie draaide in Q2 een omzet van 4,4 miljard dollar, maar schreef ook een operationeel verlies van 3,2 miljard.

Het grote vraagstuk is dus: kan Intel met zijn nieuwe procesnodes (18A, straks 14A) en nieuwe productgeneraties als Panther Lake en Lunar Lake weer vertrouwen winnen in de markt?

Volgens Tan is dat het doel. Panther Lake moet eind dit jaar worden gelanceerd. De eerste productie is voor intern gebruik – Intel is klant nummer één. Als het product aan de interne eisen voldoet, worden ook externe foundry-klanten benaderd.

Het bedrijf wil af van de oude aanpak van 'build it and they will come'. Pas als er concrete klantvragen en volumeverplichtingen zijn, worden investeringen gedaan in nieuwe nodes als 14A.

Deze voorzichtigheid is nieuw voor Intel. In het verleden werden miljarden uitgegeven in de hoop op marktaandeel. Nu geldt het principe: eerst bewezen performance en yields, dan pas grote investeringen.

Op AI-gebied erkende Tan dat Intel lange tijd achterliep. De focus lag te veel op klassieke siliconbenaderingen zonder softwarestack. Dat verandert nu. De AI-strategie richt zich op inference en agentic AI, met een integrale full-stackbenadering. Daarvoor worden ook extra software-engineers aangetrokken.

Die koerswijziging is cruciaal. Nvidia heeft bewezen dat AI-hardware alleen succesvol is als die wordt ondersteund door een brede softwarestack en ontwikkelaarsecosysteem. Intel probeert nu hetzelfde pad te bewandelen, zij het laat.

Intel’s positie in datacenters blijft een aandachtspunt. Het bedrijf bezit nog altijd 55 procent van de servermarkt, maar concurrenten winnen terrein. Granite Rapids en de toekomstige Diamond Rapids moeten hier tegenwicht bieden. Ook hier komt Panther Lake weer in beeld als kritieke stap.

De financiële markten reageren echter niet altijd op strategische intenties, maar vaak op tastbare vooruitgang. En daar laat Intel voorlopig nog weinig van zien. De brutomarge blijft relatief laag, cashflow is negatief, en het rendement op kapitaal is beperkt.

Beleggers vragen zich dan ook af of het aandeel Intel, met een beurswaarde van rond de 90 miljard dollar, niet precies verwaarloosd is omdat het bedrijf in de etalage van de toekomst ontbreekt. AMD noteert inmiddels hoger, ondanks een omzet die de helft is van Intel’s. Dat verschil wordt verklaard door groei, winstgevendheid en marges, alle drie in het voordeel van AMD.

Tan en Zinsner benadrukken keer op keer dat de turnaround tijd kost. Voor de komende kwartalen wordt nog geen grote margeverbetering verwacht, vooral door de opstartkosten van Panther Lake en de investeringen in Intel 4 en Intel 3. Maar tegen 2026 moeten die wel degelijk een boost geven aan de marges.

Intel mikt dus op 2025 als overgangsjaar, en op 2026 als eerste echt winstgevend jaar van de nieuwe koers.

De vraag voor beleggers is dan: wacht je tot dat punt, of stap je eerder in op basis van overtuiging? En wat als de turnaround mislukt?

De cijfers zelf waren niet slecht. Zonder de eenmalige posten had het bedrijf gewoon winst geboekt. En dat terwijl de markt rekende op break-even. De omzet kwam boven verwachting uit. De outlook is voorzichtig maar niet negatief.

Wat het sentiment onder beleggers ondermijnt, is het gebrek aan een onmiddellijke katalysator. De koersreactie op de kwartaalcijfers was -9%. Niet omdat de cijfers tegenvielen, maar omdat er nog geen overtuigende trigger is die het aandeel uit het dal trekt.

Intel zit nu in een vacuüm tussen het oude narratief en het nieuwe. Het oude verhaal van marktdominantie en technologische voorsprong is passé. Het nieuwe verhaal van kapitaalefficiëntie, foundry-leiderschap en AI-integratie moet zich nog bewijzen.

Als Intel er in slaagt om met 18A en later 14A een betrouwbare partner te worden voor externe klanten, dan kan het aandeel opnieuw relevant worden voor beleggers. Maar dat vereist niet alleen technologie, maar ook vertrouwen. En dat vertrouwen bouw je niet in één kwartaal.

Wat betreft de waardering: het aandeel noteert op dit moment ongeveer 90 miljard dollar marktkapitalisatie bij een omzet van circa 53 miljard dollar. Dat is een koers/omzetverhouding van minder dan 2, wat laag is in de chipsector.

Ter vergelijking: Nvidia noteert op meer dan 35 keer de omzet, AMD op meer dan 10. Natuurlijk zijn de groeicijfers en marges van die veel bedrijven beter, maar het verschil in waardering is groot.

Intel, AMD en NVIDIA PS ratio:

Bron: Ycharts

Als Intel zelfs maar een deel van zijn plannen realiseert, is de huidige waardering laag. Maar als de strategie mislukt, kan het aandeel verder onder druk komen.

Beleggers moeten dus niet alleen kijken naar de cijfers van het afgelopen kwartaal, maar ook naar de geloofwaardigheid van het nieuwe management.

Tan lijkt een geschikte leider. Hij kent de industrie, heeft een goed trackrecord bij Cadence en communiceert realistisch. Hij laat geen luchtkastelen zien, maar werkt stapsgewijs aan herstel.

Dat herstel heeft tijd nodig. Intel beweegt van een periode van desorganisatie en overinvestering naar een fase van hernieuwde discipline.

De komende kwartalen zullen cruciaal zijn. Panther Lake moet op tijd geleverd worden. De foundry-divisie moet externe klanten overtuigen. De brutomarge moet stijgen. En AI moet geïntegreerd worden in het productaanbod.

Pas als al die elementen samenkomen, kan het aandeel Intel opnieuw waarde genereren voor beleggers. Tot die tijd blijft het een dossier waar hoop en scepsis hand in hand gaan.