Mijn 3 grootste beleggingsfouten (zorg dat je ze vermijdt)
- Arne Verheedt
- 1 dag geleden
- 4 minuten om te lezen
In het kort
Ik verkocht goede aandelen veel te vroeg en miste daardoor forse koerswinsten.
Door slechte aandelen bij te kopen in een daling vergrootte ik mijn verlies in plaats van het te beperken.
Aandelen kopen op basis van andermans mening leidde tot impulsieve beslissingen zonder onderbouwing.
Beleggen lijkt eenvoudig: koop laag, verkoop hoog. Maar in de praktijk is het vaak net andersom. Zeker in de beginfase, wanneer enthousiasme en zelfvertrouwen het nog winnen van ervaring en discipline. In mijn eerste jaren als particuliere belegger maakte ik drie fouten die me niet alleen rendement kostten, maar me ook waardevolle lessen opleverden. Het zijn fouten die velen maken, maar die je met inzicht en zelfreflectie kunt vermijden. Hieronder deel ik mijn drie grootste misstappen en vooral: wat ik ervan leerde.
De pijn van winst pakken: hoe ik Meta te vroeg verkocht
Het leek een uitstekende zet. Begin 2023 kocht ik een paar aandelen van Meta Platforms tegen $164, vlak nadat het aandeel zwaar was afgestraft na tegenvallende advertentie-inkomsten en brede tech-correcties. De fundamentals waren nog steeds sterk: miljarden gebruikers, een dominante positie in sociale media en een solide balans. Binnen enkele maanden stond het aandeel op $212 een winst van 42 %. Ik verkocht.
Hoe ik honderden procenten misliep op Meta door te vroeg te verkopen:
Toen had ik nog een kleinere portefeuille en dus verkocht ik alles, tevreden met de snelle winst. Wat ik niet wist of liever: wat ik niet wilde erkennen, was dat Meta nog lang niet klaar was met stijgen. Sindsdien is het aandeel met honderden procenten opgelopen. Had ik slechts een deel verkocht en de rest laten doorlopen, dan had mijn rendement er heel anders uitgezien.
De fout? Ik had geen strategie. Geen exitplan, geen scenarioanalyse. Enkel een instinctieve reflex: winst is winst en dat moet je pakken voordat het verdampt. Maar daarmee sluit je de deur voor structurele groei. Kwaliteitsaandelen herstellen vaak niet alleen, ze overpresteren. Zeker als hun markten aantrekken.
Verliezers bij kopen: een kostbare valkuil
Mijn tweede grote fout maakte ik minstens zo vaak. Een aandeel dat ik gekocht had, daalde. Ik geloofde dat het tijdelijk was. Dus kocht ik bij. De koers bleef dalen. Ik kocht opnieuw bij, in de overtuiging dat mijn ‘gemiddelde aankoopprijs’ daalde. Maar het enige dat echt daalde, was mijn vertrouwen.
Vooral in het eerste jaar van mijn beleggingsreis dacht ik dat deze strategie logisch was. Meer stukken tegen een lagere prijs betekent een lager break-evenpunt. Toch? Wat ik negeerde, waren de fundamentele signalen. Slechte kwartaalcijfers, teruglopende marges, stijgende schulden. Het aandeel was niet goedkoop, het was gewoon slecht.
In één specifiek geval ging het om PayPal. Het aandeel stond al onder druk door tegenvallende gebruikersgroei en zorgen over marges. Toch kocht ik, overtuigd van een tijdelijk sentiment. De koers daalde verder. Ik kocht opnieuw. En nog eens. Ik zat diep in het rood met een fors bedrag, enkel omdat ik “de dip” wilde benutten zonder dat ik nog geloofde in het onderliggende bedrijf. Ik had me vastgebeten in het idee dat PayPal “wel zou herstellen”, terwijl de markt juist fundamenteel veranderde.
Bijkopen in een daling? Alleen als de fundamenten sterk zijn:
De invloed van anderen: het gevaar van beleggen op basis van advies
De derde fout is misschien wel de meest herkenbare: ik kocht meerdere keren aandelen op basis van andermans aanbeveling. Een bekende belegger op YouTube. Een vriend die ‘er vroeg bij’ was. Een forum waarin iedereen het “volgende Amazon” dacht te herkennen.
Eén van die aandelen was Alfen. Ik zag het regelmatig voorbij komen op het internet, vaak genoemd als veelbelovende speler binnen de energietransitie. De koersgrafieken zagen er indrukwekkend uit en de toekomstverhalen klonken overtuigend. Zonder echt te begrijpen hoe het bedrijf precies zijn omzet genereerde, besloot ik in te stappen. Ik deed geen diepgaande analyse en baseerde mijn beslissing vooral op het enthousiasme van anderen.
Ik nam die adviezen over zonder mijn huiswerk goed te doen. Toen de koers daarna begon te dalen, merkte ik dat ik weinig houvast had. Ik kende het bedrijf niet goed genoeg om te bepalen of het een tijdelijke correctie was of een signaal van een fundamenteler probleem.
Zonder een eigen analyse of overtuiging werd de onzekerheid groter.
In sommige gevallen kwam het nog goed. Maar bij Alfen was ik te laat ingestapt of had ik simpelweg onvoldoende begrip van wat ik kocht. Ik had geen plan, geen duidelijk doel en dat leidde tot onrust zeker als de markt tegenzat.
De fout van blind vertrouwen: Alfen gekocht door een internetaanbeveling
Wat ik leerde van deze beleggingsfouten en hoe ik nu beleg
Deze drie beleggingsfouten hebben me niet alleen geld gekost, maar vooral inzicht opgeleverd. Ik weet nu dat geduld, discipline en zelfreflectie belangrijker zijn dan snelle winst of andermans gelijk.
Beleggen blijft deels psychologie. Maar hoe meer je je laat leiden door ratio en minder door emotie, hoe beter je beslissingen worden.
Iedere belegger maakt fouten. Maar het echte verschil maak je als je stopt met jezelf voor de gek te houden. Eerlijk terugkijken, durven herzien en gedisciplineerd vooruitgaan daar begint rendement op lange termijn. De markt straft wie leert om te volgen en beloont wie leert om te denken.
Want uiteindelijk is de grootste fout niet dat je het verkeerd deed, maar dat je niets verandert.
