Waarom private equity in China het speelveld voor beleggers verandert
- Arne Verheedt
- 2 uur geleden
- 3 minuten om te lezen
In het kort:
Westerse foodmerken verkopen meerderheidsbelangen in hun Chinese activiteiten aan lokale investeerders om groei te versnellen.
Beleggers profiteren van lagere operationele risico’s en stabiele royalty-inkomsten via asset-light modellen.
Private equityfondsen benutten de herstructureringen om bestaande merken winstgevend te herpositioneren en op termijn met hoge waarderingen te verkopen.
Grote Westerse food- en drankmerken zoals Starbucks en Burger King kiezen ervoor om de operationele controle over hun Chinese activiteiten grotendeels over te dragen aan lokale private equityfondsen. Waar deze ketens voorheen hun groei in China zelf aanstuurden, kiezen ze nu voor een model waarbij lokale partijen versneld kunnen uitbreiden, terwijl het moederbedrijf zich terugtrekt tot royalty-ontvanger en merkbeheerder.
Voor beleggers is dit geen marginale wijziging, maar een strategische verschuiving die zowel risico’s als kansen biedt.
Miljardendeals herschikken de machtsbalans
Starbucks verkoopt een belang van 60% in zijn Chinese dochteronderneming aan Boyu Capital, goed voor een dealwaarde van 4 miljard dollar. Burger King gaat nog verder: CPE Capital koopt 83% van de Chinese operaties voor 350 miljoen dollar.
Beide transacties maken duidelijk dat buitenlandse bedrijven niet langer koste wat kost zelf de Chinese markt willen beheren. In plaats daarvan willen ze waarde creëren door kapitaal vrij te maken en tegelijkertijd inkomstenstromen te behouden via royalty’s.
Voor beleggers in deze bedrijven betekent dat een directe versterking van de kaspositie, gecombineerd met een structurele, vaak in dollars uitbetaalde cashflow.
Starbucks verkoopt 60% van zijn Chinese activiteiten aan investeerder Boyu Capital:
Waarom deze beweging beleggers aantrekt
De strategiewijziging naar een asset-light model heeft directe gevolgen voor de waardering van bedrijven. Minder fysieke eigendommen, lagere kapitaalvereisten en stabiele inkomsten via royalties zorgen voor een hogere return on invested capital (ROIC). Dit is exact wat institutionele beleggers zoeken in een markt waar kapitaalefficiëntie bepalend is voor aandeelhouderswaarde.
Het succes van eerdere modellen spreekt boekdelen. McDonald’s verkocht eerder zijn belang in de Chinese activiteiten aan private equitypartij Carlyle. Die wist de investering zes jaar later met een rendement van 6,7 keer de oorspronkelijke inleg te verkopen, toen McDonald’s het belang terugkocht.
Lokale snelheid, Westerse merkwaarde
De reden waarom Westerse bedrijven deze stap zetten, is simpel: lokale spelers zijn sneller, effectiever en beter ingebed in de markt. Chinese PE-fondsen kunnen direct ingrijpen in het management, contracten met leveranciers heronderhandelen en nieuwe winkels openen in kleinere steden, waar Westerse ketens vaak minder grip op hebben.
Voor beleggers betekent dit een verschuiving in risicoprofiel. Het moederbedrijf verliest directe controle, maar ook de lasten van lokale uitvoering en volatiliteit. De winst zit in het optimaliseren van de merklicentie, niet in het dagelijks runnen van een franchise in Chengdu of Wuhan.
Starbucks, dat het merk in licentie blijft geven aan Boyu, kan rekenen op structurele royalty-inkomsten, zonder dat het investeringsrisico’s draagt.
Boyu Capital helpt Starbucks met snellere expansie op de Chinese markt:
Private equity in China als katalysator van herstructurering
Voor beleggers in private equityfondsen opent deze trend een reeks nieuwe kansen. Bedrijven met bestaande merkkracht en infrastructuur kunnen relatief snel worden geherpositioneerd, waarna exit via beursgang of secundaire verkoop volgt.
Zeker in het huidige klimaat, waarin investeringsfondsen veel onbenut kapitaal hebben, biedt deze carve-outstrategie een kans om dat geld toch aan het werk te zetten, met relatief weinig risico. Het aantal private equity-deals in consumentmerken in China zal naar verwachting blijven groeien, vooral nu geopolitieke spanningen Westerse bedrijven dwingen om hun aanwezigheid in China opnieuw te bekijken.
Niet zonder risico voor de belegger
De kansen zijn aanzienlijk, maar er zijn ook risico’s. Geopolitieke spanningen, wijzigende regelgeving en lokale consumentenvoorkeuren kunnen de winstgevendheid onder druk zetten.
Voor beleggers in beursgenoteerde merken is het essentieel om te begrijpen hoeveel van de waarde van een onderneming uit royalty’s komt en hoe afhankelijk deze inkomsten zijn van het succes van lokale partners.
Daarnaast geldt dat bedrijven die deze beweging te laat maken, zoals Burger King dat in China achterloopt op concurrenten, marktaandeel kunnen verliezen nog voor er een succesvolle transformatie kan plaatsvinden.
Ook particuliere beleggers kunnen inspelen op deze verschuiving naar voorspelbare kasstromen en lagere operationele risico’s. Wie zoekt naar stabiel rendement buiten de beurs, ziet dat niet alleen multinationals, maar ook vermogensbeheerders steeds vaker kiezen voor modellen met vaste inkomsten en beperkte volatiliteit. Vastgoed speelt daarin al jaren een vergelijkbare rol.
Het SynVest Dutch RealEstate Fund belegt in Nederlands vastgoed, met de nadruk op supermarkten en zorgcentra: segmenten die bekendstaan om hun stabiliteit. Het fonds behaalde de afgelopen jaren een gemiddeld rendement van 8,6% per jaar, waarvan 6% maandelijks wordt uitgekeerd, wat zorgt voor een continue cashflow en brede spreiding over solide huurders.
Vraag nu vrijblijvend de gratis brochure aan en ontdek of dit vastgoedfonds past bij jouw beleggingsdoelen.
