De CEO van Apple koopt massaal aandelen van dit bedrijf

In het kort:

• Tim Cook kocht voor bijna 3 miljoen dollar aan Nike aandelen na een scherpe daling, wat door beleggers wordt gezien als een signaal van vertrouwen.

• De recente kwartaalcijfers laten zien dat de omzet redelijk standhoudt, maar dat marges en winst stevig onder druk staan.

• Nike beschikt over een sterke balans, maar het verwachte herstel vraagt veel geduld omdat de waardering al vooruitloopt op de winstgroei.

  
  

Nike kreeg rond kerst plots een steuntje in de rug vanuit een onverwachte hoek. Tim Cook, topman van Apple en al jaren lid van de raad van bestuur van Nike, kocht voor bijna drie miljoen dollar aan aandelen van het sportmerk. Het ging om 50.000 aandelen tegen een koers net onder de 59 dollar. Kort na het nieuws veerde het aandeel licht op in de voorbeurshandel.

De timing van de aankoop is opvallend. Slechts enkele dagen eerder stond Nike nog onder druk na de publicatie van tegenvallende kwartaalcijfers. Sinds die cijfers was de koers met bijna 13 procent gedaald. De stap van Cook kan daarom worden gezien als een signaal van vertrouwen op een moment dat veel beleggers juist twijfelen.

Cook zit al sinds 2005 in het bestuur van Nike en geldt inmiddels als leidend onafhankelijk bestuurder. Zijn belang in het bedrijf loopt nu op tot ongeveer 105.000 aandelen. Voor buitenstaanders is het geen garantie dat het ergste achter de rug is, maar het geeft wel aan dat iemand met diepe kennis van het bedrijf de huidige koers aantrekkelijk vindt.

Gemengde kwartaalcijfers leggen pijnpunten bloot

De aanleiding voor de recente koersdruk lag bij de cijfers over het tweede kwartaal van boekjaar 2026. Op het eerste gezicht deed Nike het niet slecht. De omzet kwam uit op 12,4 miljard dollar en lag daarmee iets boven de verwachtingen. Vooral de groothandelsverkopen trokken aan, met een stijging van 8 procent. Dat past bij de strategie van Nike om weer meer ruimte te veroveren bij fysieke retailers na de sterke focus op directe verkoop in de pandemiejaren.

Die verschuiving heeft echter een prijs. Groothandel levert doorgaans lagere marges op dan directe verkoop. Dat was duidelijk zichtbaar in de brutomarge, die met 300 basispunten daalde naar 40,6 procent. Het is een niveau dat psychologisch belangrijk is voor beleggers, en het zit nu dicht tegen een grens die Nike liever niet wil doorbreken.

Onder de streep bleef de winst per aandeel met 0,53 dollar weliswaar boven de lage verwachtingen, maar vergeleken met een jaar eerder was dat een daling van ruim 30 procent. Dat onderstreept dat het winstherstel nog ver weg is, ondanks het feit dat de omzet redelijk overeind blijft.

China blijft een structureel probleem

Een van de grootste zorgen blijft de situatie in China. De omzet in deze belangrijke markt daalde met 17 procent tot 1,4 miljard dollar. Daarmee blijft China een rem op de totale groei, juist op een moment dat concurrenten daar betere resultaten laten zien. Het contrast met merken als Lululemon, dat juist sterke internationale groei rapporteert, is pijnlijk zichtbaar.

Ook andere onderdelen lieten zwakte zien. Converse zag de kwartaalomzet met 30 procent dalen. Schoenen, traditioneel de kern van Nike, stonden vrijwel stil. Dat bevestigt het beeld dat Nike moeite heeft om zijn belangrijkste categorie weer in een duidelijke groeifase te krijgen.

Om de verkopen te ondersteunen, verhoogde Nike de marketinguitgaven met 13 procent. Dat hielp om de omzet op peil te houden, maar drukte tegelijkertijd de winstgevendheid. De vraag is hoe lang dat vol te houden is zonder structurele verbetering in vraag en prijszettingsmacht.

Lees ook: Dit aandeel verslaat Nvidia ruimschoots en kan ook in 2026 blijven verrassen

Balans biedt rust, maar geen oplossing

Aan de financiële gezondheid ligt het voorlopig niet. Nike beschikt nog altijd over een sterke balans. De voorraden daalden licht en de kaspositie blijft stevig, ondanks een hogere dividenduitkering. De langlopende schuld werd zelfs verder afgebouwd, waardoor Nike netto nauwelijks schulden heeft.

Dat geeft het bedrijf ruimte om een lastige periode door te komen zonder in acute problemen te komen. Ook het dividend lijkt op korte termijn veilig, mede dankzij de sterke vrije kasstroom over een langere periode. Wel is duidelijk dat aandeleninkopen zijn teruggeschroefd, omdat de totale uitkeringen aan aandeelhouders anders te ver zouden oplopen ten opzichte van de kasstroom.

Deze financiële buffer maakt Nike minder kwetsbaar, maar lost de belangrijkste problemen natuurlijk niet zomaar op. De druk op de winstmarges, zwakke prestaties in China en zware concurrentie blijven nog steeds aanwezig.

Waardering vraagt om veel geduld

De huidige waardering van Nike laat zien dat de markt nog steeds gelooft in een herstel. Op basis van de verwachtingen wordt het aandeel verhandeld tegen hoge multiples. Beleggers rekenen op een sterke winstgroei in de jaren na 2026, vooral door kostenbeheersing en efficiënter opereren.

Dat scenario is niet onmogelijk, maar het vraagt om een vrijwel foutloos herstel. De verwachte winstgroei staat namelijk niet in verhouding tot de relatief bescheiden omzetgroei die analisten voorzien. Dat betekent dat bijna alle verbetering uit marges moet komen, terwijl juist die marges momenteel onder druk staan door tarieven, marketingkosten en prijsconcurrentie.

Voorzichtig optimisme, maar geen snelle comeback

De aankoop van Tim Cook geeft Nike zonder twijfel een symbolisch steuntje in de rug. Het laat zien dat insiders vertrouwen hebben in de lange termijn van het merk. Tegelijkertijd veranderen zulke aankopen niets aan de dagelijkse realiteit waarin Nike opereert.

Voor beleggers betekent dit dat Nike zich in een overgangsfase bevindt. Het bedrijf zet stappen om de distributie te herstellen en de balans blijft sterk, maar de winstgevendheid moet nog terugkomen. Een snelle en scherpe ommekeer is mogelijk, maar verre van zeker.

Wie instapt, moet vooral geduld hebben en accepteren dat het herstel waarschijnlijk in fases zal verlopen. Tim Cook lijkt dat geduld te hebben. De vraag is of de markt dat ook heeft.

Wie naast volatiele aandelen zoals Nike ook zoekt naar meer stabiliteit en voorspelbare inkomsten, kan kijken naar internationaal vastgoed als aanvulling op de portefeuille. CORUM Investments richt zich op commercieel vastgoed met lange huurcontracten, brede geografische spreiding en een focus op stabiele kasstromen, waardoor het minder gevoelig is voor consumententrends of margedruk. Voor beleggers die rendement willen combineren met rust en spreiding kan dit een interessant alternatief zijn.

Vraag nu de gratis brochure aan en ontdek vrijblijvend of dit vastgoedfonds past bij jouw beleggingsdoelen.